นี่คือเรื่องจริงของ เกร็ก โคลีย์ อดีตนักโทษ ปัจจุบันอายุ 71 ปี ถูกปล่อยตัวออกจากเรือนจำ เมื่อวันที่ 20 พ.ย. 2017 หลังจากที่เขาต้องเข้ารับโทษที่เขาไม่ได้เป็นคนทำในข้อหาฆาตกรรม ซึ่งเขาต้องอยู่ในเรือนจำเป็นเวลานานถึง 39 ปี ทำให้คดีนี้ถูกยกให้เป็นการจำคุกฟรีที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ของรัฐแคลิฟอร์เนีย เลยทีเดียว

    ย้อนกลับไปเมื่อ ค.ศ. 1978 โคลีย์ ได้ตกเป็นผู้ต้องหาฆาตกรรมนางสาว รอนดา วิชท์ อายุ 24 ปี อดีตแฟนสาวของเขาในขณะนั้น และ ด.ช.โดนัลด์ อายุ 4 ขวบ ลูกชายของเธอ โดยศพของนางวิชท์ถูกพบในสภาพข่มขืนและรัดคอ ส่วนศพของเด็กชายถูกคนร้ายใช้วัสดุอุดปากและจมูกจนขาดอากาศเสียชีวิตภายในห้องพักอพาร์ตเมนต์ของสองแม่ลูก

    ตามรายงาน ระบุว่า ขณะนั้น โคลีย์ ซึ่งทำงานเป็นตำรวจได้คบหาดูใจกับนางสาววิชท์ พร้อมทั้งมีกุญแจห้องของเธอ โดยหลังจากเกิดเหตุมีพยานพบเห็นนายโคลีย์ กับรถของเขาจอดอยู่ใกล้อพาร์ตเมนต์ช่วงเวลาไล่เลี่ยกับที่ผู้ตายเสียชีวิต ส่งผลให้เมื่อพบศพสองแม่ลูก เขาได้ตกเป็นจำเลยที่น่าสงสัยที่สุดในคดีดังกล่าวทันที เรื่องราวดำเนินไปถึงชั้นศาล ซึ่งทุกศาลได้มีคำตัดสินตรงกันว่า “ตัดสินจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่รอลงอาญา” และแม้ว่าเขาจะยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเองมากเท่าใดแต่ก็ไม่เป็นผล …

    จนกระทั่ง 11 ปีต่อมา (1989) ไมค์ เบนเดอร์ เพื่อนในกรมตำรวจที่ไม่ค่อยจะชอบหน้า โคลีย์ เท่าไหร่นัก ก็ได้รื้อคดีนี้กลับมาใหม่อีกครั้ง เนื่องจากเขาได้เห็นสิ่งที่ไม่ชอบมาพากลในแฟ้มคดีนี้ และเมื่อเขาเริ่มสืบสวนอย่างละเอียดก็พบว่า

    - ไม่เคยมีการสืบสวนคดีนี้อย่างจริงจัง

    - โคลีย์ มีข้อแก้ตัวและมีคำตอบในช่วง 20 นาทีแรก ที่เกิดเหตุ อย่างชัดเจน

    - ไม่เคยมีการตรวจสอบผู้ต้องสงสัยคนอื่น ๆ ในลิสต์รายชื่อ

    - ลายนิ้วมือไม่ได้รับการวิเคราะห์อย่างเหมาะสมและตอนนี้มันหายไป รวมถึงหลักฐานอื่น ๆ ด้วย

    - ซึ่งหลังจากใช้เวลารวบรวมหลักฐานนาน 2 ปี (1991) ก็ตัดสินใจให้ศาลช่วยพิจารณาใหม่อีกครั้ง ซึ่งอย่างที่รู้ ๆ กันศาลก็ปฎิเสธ แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี ไมค์ เบนเดอร์ ได้มีโอกาสเข้าเยี่ยม โคลีย์ (ในขณะนั้นถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำความมั่นคงสูงของรัฐแล้ว) จึงทำให้เขายิ่งมั่นใจในเพื่อนคนนี้มากกว่าเดิม นั่นเพราะ – “ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมจัดการกับคนเลวมามาก ทำให้ผมรู้จักภาษากายของคนเหล่านั้นเป็นอย่างดี ซึ่ง โคลีย์ ไม่มีสิ่งนั้น”

    แต่ในปีเดียวกัน ไมค์ เบนเดอร์ ก็ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าให้หยุดทำคดีนี้เสียทีไม่เช่นนั้นจะถูกลงโทษ แต่สิ่งที่ ไมค์ ทำนั้นกลับตรงกันข้าม เขาตัดสินใจลาออกและสาบานว่าจะไม่ยอมแพ้และจะช่วย โคลีย์ ให้สำเร็จ ซึ่งในช่วงนี้เขาต้องย้ายที่อยู่และย้ายงานอยู่บ่อยครั้ง แต่ลึก ๆ ในใจก็ไม่เคยลืมคดีนี้ลงได้เลย

    จนกระทั่งในปี 2015 ไมค์ เบนเดอร์ ได้มีโอกาสพบกับหัวหน้าตำรวจคนใหม่ เดวิด ลีฟวิงสตัน ซึ่งตำรวจนายนี้เป็นตำรวจดีที่ยอมรับฟังและตกลงจะทำการสืบสวนใหม่ทั้งหมดในคดีของ โคลีย์ หลังจากการกลับมาสืบสวนอีกครั้งหลังจากผ่านเลยมาร่วม 3 ทศวรรษ พวกเขาก็ได้ค้นพบ หลักฐานดีเอ็นเอที่เคยคิดว่าถูกทำลายไปแล้ว , ผลทดสอบสเปิร์ม , ผลเลือด ที่อยู่บนแผ่นผิวหนังและเสื้อผ้าของเหยื่อในอพาร์ตเมนต์ ซึ่งหลักฐานทั้งหมดนั้นไม่มีส่วนใดเกี่ยวข้องกับนายโคลีย์ทั้งสิ้น

    เมื่อคนรุ่นเก่าจากไป ระบบเก่า ๆ อิทธิพลล้าสมัยก็จางหายไปด้วย ทางตำรวจึงตัดสินใจส่งหลักฐานให้ศาลช่วยพิจาณาใหม่อีกครั้ง ซึ่งการตัดสินใจครั้งนี้ก็นำไปสู่การปล่อยตัวเมื่อปี 2017 ในที่สุด เสร็จสิ้นความพยายามในการช่วยเหลือของเพื่อนที่ไม่ชอบขี้หน้ากัน (รวมระยะเวลาทั้งหมดก็ประมาณ 28 ปี) ทั้งคู่พบกันอีกครั้งที่หน้าประตูเรือนจำ พวกเขาสวมกอดกัน ในมือของ โคลีย์ ถือถุงพลาสติกที่ข้างในมีเสื้อผ้าและบัตรเครดิต 200 ดอลล่าร์ ไมค์ ขับรถพา โคลีย์ กลับบ้านไปกินมื้อค่ำซึ่งตรงกับวันขอบคุณพระเจ้าพอดี นับจากนั้น พวกเขาก็คือครอบครัวเดียวกันตลอดไป

    ส่วนหนึ่งของการเจรจานอกศาลถึงการชดใช้ที่เขาตกเป็นแพะรับบาปในคดีดังกล่าวเป็นวงเงินทั้งสิ้น 21 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ราว 650 ล้านบาท) โดยทางสภาเมืองจะจ่ายเป็นเงินจำนวน 4.9 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ส่วนที่เหลือจะจ่ายในลักษณะประกันสุขภาพ สิทธิด้านต่างๆ รวมถึงแหล่งเงินทุนอื่น ๆ

    “มันไม่มีอะไรจะอธิบายได้นอกจากคำว่าเจ็บปวด มันเป็นเป็นเวลาราว 40 ปี ที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย” – เกร็ก โคลีย์ ในวัย 71 ปี กล่าว

    ปล. ปัจจุบันเจ้าหน้าที่ยังไม่สามารถระบุถึงฆาตกรตัวจริงในคดีนี้ได้ และ ในขณะถูกคุม โคลีย์ ได้สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาด้าน Theology และทำหน้าที่เป็นผู้ให้คำปรึกษาในพระคัมภีร์ไบเบิล

ข้อมูลและภาพจาก flagfrog